Ήταν μια φορά δυο φίλοι
ΣΤΙΧΟΙ Ήταν μια φορά δυο φίλοι
Ήταν μια φορά δυο φίλοι
δυο λεβέντες δυο χρυσά παιδιά
κατεβαίναν κάθε δείλι
κάτω στου γυαλιού την αμμουδιά.
Κι άιντε κι άιντε κι άιντε
κι όλο λέγαν όπου να `ναι θα φανεί
κι άιντε κι άιντε κι άιντε,
το καράβι με του ονείρου το πανί.
Ήταν μια φορά δυο γέροι
ο καθ’ ένας είκοσι χρονώ
ανεβαίναν χέρι χέρι
πάνω στης αγάπης το βουνό.
Κι άιντε κι άιντε κι άιντε
κι όλο λέγαν όπου να `ναι θα φανεί
κι άιντε κι άιντε κι άιντε,
το καράβι με του ονείρου το πανί.
Χίλιοι δυο φυλακισμένοι
μέσα απ’ κελιά τους τα στενά και τα σκοτεινά
ο καθ’ ένας τους προσμένει
μόνο λίγο φως να δει ξανά,
λίγο φως να δει ξανά.
Κι άιντε κι άιντε κι άιντε
κι όλο λέγαν όπου να `ναι θα φανεί
κι άιντε κι άιντε κι άιντε
κάποια αχτίδα στο σκοτάδι φωτεινή.
Στίχοι για το τραγούδι Ήταν μια φορά δυο φίλοι Ζωγράφος Γιώργος του έτους 1978 σε στίχους Παναγόπουλος Τάκης και σύνθεση Παναγόπουλος Τάκης από το album Στην άδεια την πόλη.