Άνθρωπος είμαι και ματώνω
ΣΤΙΧΟΙ Άνθρωπος είμαι και ματώνω
Κάποτε μ’ ένα σου φιλί
αγκάλιαζα του ουρανού τ’ αστέρια
τώρα μ’ αφήνεις στη σιωπή
κι έχω στα μάτια μια βροχή
και αδειανά τα χέρια.
Τα χείλη σου έχουν αγκάθια
που κάθε μέρα με τρυπάνε
και πως ν’ αντέξω αυτόν τον πόνο
άνθρωπος είμαι και ματώνω.
Κάποτε μ’ ένα σου φιλί
μ’ ανέβαζες στου ουρανού τα ύψη
μα των ματιών σου η ενοχή
χάνεται τώρα στη σιωπή
και κάτι πάει να κρύψει.
Στίχοι για το τραγούδι Άνθρωπος είμαι και ματώνω Πουλόπουλος Γιάννης του έτους 1997 σε στίχους Πουλοπούλου Μπέτυ και σύνθεση Στεφανίδης Αντώνης από το album Του τραγουδιού το βλέμμα.